0 leden en 1 gast bekijken dit topic.
Vroeger zat er een dalmatiër op de hondenschool ... Pharos speelde daar altijd mee. Pharos was de enige die ermee mocht spelen... maar verder was de dalmatiër redelijk 'kwaad' op andere honden en ze is hem beginnen kort houden, ook tegenover Pharos omdat ze bang was dat ze eens zouden gaan vechten en Pharos dan het onderspit zou moeten delven ofzo... wat mijne Pharos niet begreep dat ie 'ineens' niet meer mocht spelen met hem.Nu soit...Volgens wat ik lees is Eros dan een beetje een uitzondering of het is een vooroordeel van veel mensen die zeggen dat Dalmatiërs toch niet de gemakkelijkste is in huis? Ik ga er altijd vanuit dat het volgens de opvoeding gebeurt... maar soms kan er inderdaad al eens wat van 'erfelijkheid' in het karakter zitten.
Dat koppige, eigenwijze, zenuwachtige gaat nooit over. Maar het knuffelen, het lief zijn, ... blijft eeuwig Zino is ook een heel gemakkelijke hond in huis. Ze kan heel rustig zijn. Is ook super aanhankelijk.