Loki, de lapinporokoira

[Nathy]

Ik vind het steeds opnieuw leuk om je ervaringen met Loki te lezen ... wat ik zeker opsteek en ook aan ga werken op de wandelingen met Lina is de aandacht voor me ...
Ondanks dat ik weet, als ik van haar wegloop of ik niet in de buurt ben ... ze wat panikeert en of begint te piepen of te trekken ... weet ik dat ze helemaal geen aandacht voor me heeft als we aan het wandelen zijn. 
Zodoende ben ik al enkele wandelingen nu haar aandacht aan het vragen (zonder woorden uiteraard, maar alleen stil staan) - pfff ... tegen dat ze het begrijpt ... ja dus ook stress hé

Met de laatste training is het toch duidelijk dat lesgevers zo verschillende kunnen zijn en het van de ene zo interessanter kan zijn dan van een ander.
Keep the good work going 

[Loki]

Aangezien ze op de Hs nog steeds niet weten wanneer ze het overgansexamen laten doorgaan, neem ik de weinige momenten dat Jurgen met Loki kan trainen niet meer af van hem. Volgens de trainers was het beter dat ik de komende 4 weken voor het examen ging trainen met haar zodat ze het beter kon maar er is nog steeds geen examen en ondertussen zijn we al meer dan 4 weken verder. Ondertussen hebben we ook beslist dat het examen niet meer zo belangrijk is want we weten dat ze alle oefeningen kan, ze heeft enkel moeite om met stress om te gaan. Vandaar ga ik ook niet meer consequent naar alle lessen maar moet het voor haar ook plezant blijven, zolang ze in het dagdagelijkse leven naar ons luisterd.

Zondag 09/10/'16:
Normaal hadden we vandaag Hs maar aangezien het ook Clubmatch was van Scandia zijn de dames een dagje naar nederland geweest. Het was een prettig terugzien met Patrick de fokker en Lotka (het zusje van Loki). Je kon duidelijk merken dat de zusjes zowel qua uiterlijk als qua karakter 2 totaal verschillende honden zijn. Patrick heeft zelf toegegeven dat hij Loki de mooiste vindt van het nest maar dat Lotka meer een schowhond is. Loki heeft haar looks grotendeels mee van haar moeder maar haar karakter is 2 druppels water haar vader, een échte werkhond. Ondanks het feit dat Patrick haar de mooiste vindt, is ze te actief voor hem. Lotka is meer zoals haar moeder: een rustige, gezelschapshond waar je shows mee kan doen. Loki is daarvoor niet in de wieg gelegd, zij gaat liever op avontuur en gaan crossen in de wereld (zoals haar bazinnetje dus  )
Toen we elkaar terug ontmoeten, kon je zien dat Loki haar fokker nog herkende. Vooral toen hij de woordjes "puppy puppy puppy" gebruikte, kwam ze naar hem toe gespurt en flokte tussen zijn knieën op haar rug om geknuffeld te worden. De begroeting met Lotka daarentegen liep iets stroefer. Lotka moest eerst grommen en de tanden tonen dus Patrick stak haar even in de bench om te kunnen genieten van het wederzien met Loki.
Gelukkig was er op het terrein ook een afgebakende speelruimte waar ze even los konden ravotten. Er stonden ook enkele hersenwerkjes opgesteld waardoor duidelijk opviel dat Loki slimmer was dan haar zus. 

Voor de mensen die geïnteresseerd zijn in haar show-uitslag: ze kreeg een 'niet te beoordelen'- oordeel!
Tijdens het wandelen en het bekijken van de lichaamsbouw ging alles goed. De keurder was zelfs zo vriendelijk om te hurken en Loki ondertussen te laten snuffelen terwijl zij haar streelde. Hier was ik zéér blij voor want zo ging ze het al meer vertrouwen om haar tandjes te laten zien. Eerst de vorenste snijtanden en de stand van het gebit wat volgens haar een perfecte schaarstand was. Maar toen de keurmeesteres haar vingers langs de zijkanten van haar wangen propte om Loki haar tanden te ontbloten, was dit te veel van het goeie, dit liet ze niet toe. Volgens haar moest ik me hurken en Loki tussen mijn knieën klemmen en mijn armen rond haar knellen zodat ze niet zou weg kunnen terwijl zij haar tanden controlleerde maar dit ging voor mij te ver. Aangezien ik dit niet wou doen, kon ze Loki haar tanden niet beoordelen. Vervolgens moest ze Loki haar lichaam af tasten maar aangezien het vertrouwen weg was, liet ze de dame niet meer in haar buurt komen. Tijdens het wandelen in de cirkel had ze perfect voetenwerk en ze liep in een mooie draf zonder onder appel te staan. Ze is te groot en te gespierd voor het ras maar proportioneel is ze goed, wat we al wisten bij de vorige beoordeling. Uiteindelijk is voor mij de reünie belangrijker dan de uitslag.

Hierbij nog een foto van Patrick (de fokker) met de 2 zusjes: boazubeana 'Satu' artic light (Loki) en boazubeana 'Säde' artic light (Lotka).

[*~*DF*~*]

dat is hetzelfde als dat ze bij Pharos (als mannetje) wilden voelen en er gewerkt werd met snoepjes... hij trapte daar ook niet in  en hij wou 't eigenlijk ook niet echt... maar 't baasje heeft wat geholpen met hem gerust te stellen.

Nu, de manier waarop ze te werk gaan... 't zal niet aan elke hond gelegen zijn - de mond is toch nog wat anders natuurlijk... het doet me denken aan de manier waarop ze met oudjes omgaan in het rusthuis (sommigen!) en daar was ik ook al niet voor te vinden. Ik denk dat ik hetzelfde zou hebben gereageerd als jij

[Loki]

Ik ben niet zo voor die shows omdat alles te geforceerd lijkt. Alleen al het wandelen met  zo'n show-lijntje, sommige honden hun kop wordt zo de lucht in getrokken. En ok, op het tanden tonen moet er geoefend worden maar er zit toch een groot verschil tussen de tanden tonen op de HS en de tanden tonen tijdens een keuring. 
Als ze haar tanden laat zien wanneer het nodig is dan is dit goed genoeg voor mij 

[Nathy]

Toch echt niet te vatten hoe ze hun allereerste baasje (lees fokker) niet vergeten hé ... Lina heeft dat ook, als Erik (onze fokker) nog maar "suske" zegt : dan is ze niet te houden ... zo grappig om te zien en ook zo lief.
Het valt inderdaad op dat beiden hun uiterlijk zo verschillend is en dan van karakter ook nog ... zo zie je maar dat beide hondjes bij de goeie baasjes zijn terecht gekomen (elk zijn pleziertjes hé)   

Dat showgedeelte vind ik ook te geforceerd en absoluut niet belangrijk voor me en zoals je zegt : wanneer ze moeten lopen aan die showlijn, dan is het net of hun nek wordt uitgerokken.  Ik moet wel zeggen dat dat de keurders bij de Basenji's blijkbaar iets minder vertrouwen hebben in de hond, want op de 2 keuringen die ik al heb meegemaakt, vroegen de keurders zelf of ze zelf mochten de tanden bekijken of dat ik het zou doen ... van mij mochten ze het zelf doen, want dat is nu iets waar Lina geen probleem mee heeft 

Wel jammer dat jullie maar met 2 waren, gewoon het weerzien met elkaar vind ik leuk op zo'n dag.  Dit jaar kon ik op onze eigen clubmatch niet gaan, maar volgend jaar probeer ik er opnieuw bij te zijn.

[Loki]

 :dans:GESLAAGD 

Jaja, eindelijk hebben we zondag 27/11/'16 toch ons examen voorgeschoteld gekregen van de gehoorzaamheid en onze meid is geslaagd met glans -> 89%

Na door verschillende redenen een maandje geen gehoorzaamheid meer te hebben gedaan, heeft ze toch iedereen een poepje kunnen laten ruiken. Ik wist al een tijdje op voorhand dat het die dag examen zou zijn maar aangezien het al eens was uitgesteld, was het voor ons niet meer zo'n big deal. We gingen wel zien hoe het verliep aangezien we wisten dat ze in het dagdagelijkse leven gehoorzaam is en dat is voor ons het belangrijkste.

Even kort de uitslag overlopen:
- Volgen aan de lijn: KD -3
=> ze liep constant een halve meter achter mij dus daarom hebben ze 3 punten afgetrokken. (Ik wist dit op  voorhand en de puntendeling hangt af van de keurder, volgens Katinka mogen ze maar 1 keer een punt aftrekken omdat ze niet verder of dichter loopt maar gewoon die afstand aanhoudt)

- Volgen in vrijheid: BB *2
=> heb 2 keer een bijbevel moeten geven.

- Houdingen: -3
=> De zit en de af waren perfect maar bij de recht heb ik het 2 keer moeten zeggen en de laatste keer het handgebaar erbij moeten doen.

- Terugbrengen van voorwerp: -3
=> Ze bleef niet wachten maar ging er onmiddelijk achter. Bij het terugbrengen had ik hem de 1ste keer niet onmiddelijk vast dus moest ik bijbevel geven. Ze kon hem nog niet in 'zit voor' brengen.

- Oproepen zonder onderbreken: PERFECT

- Voorstellen van de hond: PERFECT

- Down: -1
=> Dit was de laatste oefening en ik wist dat haar geduld na 2u op was dus ze is tijdens de 2 minuten 1 keer rechtgesprongen.

De punten die we verloren hebben, wist ik op voorhand met uitzondering van de 'recht' tijdens de houdingen alhoewel ik weet dat ze daar soms nog moeite mee heeft. Ik ben dus super tevreden met de uitkomst en zo gaan we door naar de volgende groep.
Klaar voor een nieuwe uitdaging 

[Loki]

Zondag 18 dec'16:

dit was mijn 1ste les in de nieuwe, hogere groep (Jurgen had al training gehad en bij hem verliep het vlotjes).
Doordat het mijn 1ste les was, had ik wel ietswat zenuwen (vanwege de faalangst om goed te willen presteren) en dat had logischer wijze een effect op ons meisje. We waren maar met 3 dus ideaal om niet te lange wachtpauze's te moeten hebben.
Ik startte vol goeie moed maar al snel merkte ik dat het geen super les zou zijn. Hoe meer ik probeerde om rustig te zijn, hoe zenuwachtiger ik werd en hoe minder connectie ik met Loki had. Het volgen zonder lijn ging goed maar toen ze door de tunnel moest, kwam ze niet meer naar mij maar liep gewoon naar de andere kant van het veld. Tijdens de houdingen die ze moest uitvoeren op een 'tafel' merkte je dat ze geen aandacht voor mij had. Het was ook wel een feit dat Rebbe dicht naast haar stond en je zag dat ze het niet helemaal vertrouwde. Ze hield hem continu in de gaten en wou dus niet gaan liggen of gaan zitten. Na een beetje aandringen deed ze het toch maar sprong onmiddelijk weer recht. Toen zei Rebbe ook dat je het merkte dat het geen goeie dag voor ons was omdat de connectie er niet zat. Gevoelens kan je niet zomaar even afzetten wanneer het nodig is dus daar heb ik mij ook al bij neergelegd. We konden er maar het beste van maken en zien hoe het ging. Haar apport heb ik nog geprobeerd maar ze had totaal geen zin meer. Vanaf dat ze erachter moest, liep ze gewoon naar de achterkant van het terrein gaan snuffelen. Daarom ben ik dan ook maar gestopt want het had geen zin.

Zondag 15/01/'17:
Na de 3 weken loopsheid (die gelukkig tijdens de winterstop vielen  ) mag ze eindelijk weer gaan trainen. Het zal haar deugt doen want ze is een bommetje vol energie die los wil  Aangezien Jurgen thuis is, zal hij met haar vandaag gaan trainen. Normaal gezien ga ik steeds mee om te kijken maar vandaag blijf ik eens thuis. Even rustig een uurtje stilte voor mijzelf mag ook wel eens. Nadien zal ik wel horen hoe het geweest is en als er iets interessants te vertellen valt, zal ik het hier wel posten.

Even ter zijde:
Ik ben/was van plan om met Loki in de agility verder te gaan kijken om met haar wedstrijden te gaan doen maar nu begin ik te twijfelen. Ze is super bezig maar er zijn maar zoveel dagen in een jaar en een mens moet keuze's maken. Aangezien ik bezig ben met mijn toekomstplannen voor de b&b en hiervoor dan ook bepaald initiatie-workshops wil volgen, kan ik niet alles doen. Ook het feit dat er een prijskaartje aan de regeling voor haar belgisch te maken en haar in te schrijven voor het werkboekje zou het jammer zijn om al die kosten te doen en dan tot de ontdekking te komen dat wedstrijden toch niks voor haar zijn. Ik weet dat ze moeite heeft met stress en omgevingsfactoren dus ik weet niet hoe ze zal reageren op een ander terrein, met andere honden,... + ikzelf zal ook nog eens zenuwachtiger zijn. Wat de plannen ook zijn, dit jaar zal weer goed gevuld zijn met nieuwe uitdagingen en verwezenlijkingen die ik hier oa dan met jullie kan delen 

[*~*DF*~*]

Houdingen: -3
=> De zit en de af waren perfect maar bij de recht heb ik het 2 keer moeten zeggen en de laatste keer het handgebaar erbij moeten doen.

en heb je dan dat handgebaar samen met de uitspraak gedaan en niet langer aangehouden?

tiens, ik was dat al vergeten of dat dat 2u heeft geduurd...

ivm wedstrijden: bij de KKUSH alvast moet je daar wel wat tijd voor over hebben en zeker als je dan merkt dat ze het héél goed doet en de mensen je gaan aanporren om 'verder' te gaan. Dus niet enkel gewoon maar wedstrijden, maar er echt voor gaan... (Belgisch kampioenschap enzo), dan moet je al in meerdere provinciën gaan spelen...

gewoon agility trainen zoals je nu doet, zorgt ook voor voldoende ontspanning + de wandelingen die je vaak doet... ze zal zeker niet tekort komen als je geen wedstrijden wil doen

[Loki]

Zondag 29/01/'17:

vandaag is mijn ventje terug naar de gehoorzaamheidsles geweest en ze waren weer maar met slechts 3 in de groep. Is het omdat we een niveau hoger zitten dat er veel mensen het laten afweten of heeft het gewoon te maken met de koude en het weer 
Niettegenstaande hadden ze er veel zin in. Rebbe had Jurgen de vorige keer de tip gegeven om te kijken voor een soort 'slip'halsband (gn ketting maar zo'n halsband in touw die op het einde een lus heeft met een metalen cirkel die je kan verplaatsen naargelang de omtrek van de hond en die lichtjes toesnoert als ze trekt) omdat ze soms de neiging heeft om te lang achter te blijven en dat je zo maar een klein 'rukje' moet geven en dat ze het onmiddelijk doorhebben. Vroer gebruikten we de gewone brede standaard halsband met zo'n kliksysteem.

Tijdens het herinschrijven was ze zo voorbeeldig ofdat ze maar kon zijn. Ze liep mooi langs de andere honden mee met Jurgen naar de cafetaria om daar naast hem te gaan zitten en gewoon te volgen wat hij deed. Ze heeft geen één piep gegeven in dat kwartier dat ze daar binnen zaten. De mensen rondom hen, fluisterden vol lof tegen elkaar over haar dat ze zo'n mooie en voorbeeldige hond was.  Zelfs Mark en zijn vrouw keken vol ongeloof. Onze meid is volwassen geworden! 

Er was een oud-lid aanwezig die blijkbaar 2 jaar geleden serieus kwam trainen (zelfs wedstrijden deed volgens Jurgen zei) met een Golden Retriever van 7 jaar oud die terug een opfrissing nodig had. Mss dat DF haar wel zal kennen (Jurgen is natuurlijk de naam van de dame en de hond vergeten  ). Hun niveau is blijkbaar héél hoog want ze kende alle trucjes van het vak.

Op het eind hebben ze de hondjes nog even laten spelen met elkaar en zo bleek maar weer eens dat Loki enorm goed de lichaamstaal van andere honden begrijpt. Loki stond links v/h veld, Zultan rechts en de 'nieuweling' stond in het midden. Op het moment dat de honden werden losgelaten, vlogen zowel Loki als Zultan in de richting van de Golden en die ging zo snel of hij/zij kon, op de grond gaan liggen. (Volgens de eigenaresse een zéér onderdanige hond) Vanaf het moment dat Loki dit zag, schakelde ze haar rem in en bleef pal op enkele centimeters van de Golden staan. Ze keek even, ging in spelboog gaan staan en daagde met haar pootjes de Golden uit tot spelen. Geen reactie van de hond. Ze maakte kleine, speelse geluidjes om de hond nog meer kennis te geven dat ze vriendelijk was en enkel wou spelen,... maar steeds nog geen reactie. Toen begreep ze het niet meer en draaide haar kop om naar Jurgen en gaf een kleine blaf op vraagstellende toon alsof ze vroeg: "Waarom wil die hond nu niet met mij spelen?" 
Zowel Steve als de dame vonden het zo speciaal om dit te zien. Nog elke dag worden we soms door onze meid in positieve zin verrast. 

We hebben besloten dat Jurgen vanaf dit jaar alleen de gehoorzaamheid meer zal doen dus dit wordt iets van hen. Enerzijds heb ik de tijd niet meer om dat er ook nog eens bij te nemen (bezig met m'n les, zoeken van een pand voor de b&b, cursussen & workshops volgen, de agility, het huishouden, wandelen,...) dus aangezien ik ook maar een mens ben, kan ik ook niet alles en moet je keuze's maken .
Jurgen heeft ook aan mij gevraagd of ik de 1ste maand niet zou willen mee gaan kijken omdat het nieuwe oefeningen zijn en een niveau hoger en dat hij geen afleiding wil (denk eerder voor hem dan voor Loki  ) dus ik kom terug af en toe meekijken als het lente wordt. Voordeel is dat ik zo ook eventjes een zondagvoormiddag voor mij alleen heb 

[Nathy]

zoals ik al meermaals zei : Loki kent de hondentaal heel heel goed en dat helpt haar en andere  honden om altijd rustig en vriendelijk met elkaar om te gaan
Ze is echt heel zachtaardig naar andere honden toe en stelt zich heel rustig op tegenover hen hé 

Top dat Jurgen de gehoorzaamheid wilt doen  ... dat is dan elk zijn schooluurtje dus
Jurgen gehoorzaamheid zn jij agility ... Loki heeft echt topbaasjes die zo bezig zijn met haar 

Ik kijk uit naar de vorderingen

[*~*DF*~*]

Als ik even mag, ik vond het eigenlijk raar dat de school nooit zelf gezegd heeft 1 baasje om te trainen, omdat ze ons dat vroeger altijd zeiden dat dat beter was.

Nu, als het ging ging het eh, dan moet je daar niets van zeggen... Chapeau voor Loki dat ze jullie blijft verrassen

[Loki]

Als ik even mag, ik vond het eigenlijk raar dat de school nooit zelf gezegd heeft 1 baasje om te trainen, omdat ze ons dat vroeger altijd zeiden dat dat beter was.

Hebben we in het begin zelf nagevraagd omdat Jurgen vanwege zijn werk niet altijd kon trainen maar het voor hem ook zéér interessant was. Mark heeft toen duidelijk gezegd dat het geen enkel probleem was maar dat het alleen moeilijker zou zijn omdat elk zijn eigen manier van trainen heeft. Doordat we in het dagdagelijkse leven ook met 2 haar opvoeden (ze behoord niet tot 1 iemand), moet ze ook naar beide kunnen luisteren. Zo hebben we ook ontdekt dat elk inderdaad zijn eigen manier heeft en dat Loki zich ook anders gedraagd als ze bij 1 van de 2 alleen is. 
Btw: moest je denken dat we een voorkeursbehandeling hebben gekregen -> integendeel! We hebben soms serieus moeten knokken maar we zijn wel op het punt waar we willen zijn.

Doordat Jurgen vééééééééééééél rustiger is dan ik, doet ze met hem de 'rustige' dingen en is ze niet zo actief. Maar als ze mij ziet (ook omdat ik éénmaal een hevige energie heb) dan MOET ze iets doen. Vandaar dat ik de grootste wandelingen met haar doe en de workshops en de agility ook bij 'mijn pakket' horen. Niemand kan alles alleen doen en op deze manier hebben we elk iets wat we met haar alleen doen en dingen die we samen als gezin doen.

Door Loki hebben we ook al veel over onszelf geleerd.
Zo zal ze altijd rustig zijn in de aanwezigheid van Jurgen maar heeft hij moeite om haar te engageren tot spelen of actief bezig zijn.
Terwijl het bij mij net het omgekeerde is. Doordat ikzelf een bezige bij ben, wil ze ook steeds iets doen. Als ik dan eens een moment van rust nodig heb (wat zelde is maar iedereen moet toch even tijd nemen om te 'chillen') dan begrijpt ze het niet en komt ze blaffen en aandacht vragen om iets te doen. Behalve als ze moe is, heb ik dus soms moeite om haar rustig te houden in mijn omgeving.
Maar aan beide wordt gewerkt om een mooie balans te creëren