Auteur Topic: Minihandleiding omgaan met adoptiehonden  (Read 5008 times)

0 leden en 1 gast bekijken dit topic.

Offline Luc lcdnlf

  • Puppedup
  • *
  • Berichten: 9
Minihandleiding omgaan met adoptiehonden
« Gepost op: Augustus 12, 2015, 10:11:46 am »
Zie ook : http://www.dogsfriendly.be/mijnforum/index.php/topic,13642.0.html

''U zal nooit meer zo'n brave hond als deze hebben'' is wat uw buren uiteindelijk zullen zeggen als U mijn eenvoudige manier van omgaan met honden toepas. Dat is wat ik al over mijn vier honden, die op volwassen leeftijd in mijn leven kwamen, te horen kreeg.

Dit vertel ik niet om op te scheppen, maar om U de kracht van mijn methode onder de aandacht te brengen. U kunt hetzefde bereiken met uw hond.

Hechten

U haalt uw nieuwe hond af in de luchthaven, rijdt naar huis en dan? De hond moet even de tijd krijgen te wennen, maar hoe vlugger het die aanvaardt dat hij bij U thuis hoort, hoe beter. Daarom begin je liefst onmiddellijk met 'hechten'.
Kijk U wel eens naar de ''dog Whisperer''? Wat doen honden als een niuwkomer in de groep komt? Onmiddellijk begroeten en zijn karakter peilen.

Als de omstandigheden het toelaat, geef je hond eten en drinken, laat hem zijn nieuwe thuis verkennen als hij dat wilt en maak een flinke wandeling. Doe dat allemaal onmiddellijk als de hond het toelaat, al is het twee uur in de nacht.
Kan of wil de hond niet uitgelaten worden, neem hem in je armen en loop in huis rond tot de hond zich begint beter te voelen.
Als de hond ook dat niet wilt, wordt het ingewikkelder. Dan moet U ervaren zijn in het benaderen van honden.
Praat veel tegen je hond op en zachte, vriendelijke manier.

Het hechten is het allerbelangrijkste, maar opvoeden volgt al heel vlug.

Theater

Uw hond begrijpt geen Nederlands, maar ook geen Spaans. Hij kent alleen een beperkt aantal bevelen in het Spaans. Uw hond is wel een meester in het lezen van lichaamstaal.

Veronderstel dat U naar een land gaat waarvan U de taal noch spreekt, noch begrijpt. U gaat naar een lokale film kijken. Daar heb je niets of weinig aan. Maar als je naar een toneelvoorstelling gaat, merk je dat alles overdreven is. De bewegingen, de woorden, de gezichtsuitdrukkingen, alles is overdreven, omdat de toeschouwer op de laatste rij evenveel van het verhaal moet meekrijgen als de personen op de eerste rij.

In het theater heb je tenminste nog iets om je hartje aan op te halen. Zo ook geldt het voor je hond.
Toen ik de eerste opvoedende wandeling met Brocky deed, kon mijn vrouw mij van ver horen aankomen. ''Wat zullen de buren zeggen?'' Weet ik niet, niet veel goeds, denk ik. Ik weet wel wat ze later zullen zeggen.

U hoeft niet zo'n lawaai te maken, maar de hond leert alleen als hij duidelijk kan begrijpen wat U van hem verwacht.
Mij zult U nooit zien werken met klikkers of iets dergelijks, maar als het U ligt kunt U dat doen als vorm van theatershow in de opvoeding van uw hond.

Later bouwt U uiteraard de overdrijvingen af. U schakelt geleidelijk aan over op normaal gedrag in de omgang met uw hond en nog later, kunt U, hoewel niet noodzakelijk, over schakelen op voor mensen niet op te merken communicatie.

Intonatie

Intonatie is integraal onderdeel van het theater die U voor uw hond opvoert. Gebruik drie veschillende intonaties voor gewenst gedrag, ongewenst gedrag en op te volgen bevelen.

Voor gewenst gedrag neem je best als voorbeeld de opgewekte klankkleur van de radio-stemmen op uw favoriete radiozender. Voor ongewenst gedag kunt U best als vooreeld de bevelende stemmen van militairen op een exertieterrein nemen (geef ACHT)

Verder in dit betoog ga ik dieper in op de twee belangrijkste woorden voor het sturen van uw hond.
Stout versus ongewenst en braaf versus gewenst

Wat begrijpt uw hond van vuile poten en een schoon tapijt? Niets! Hij weet enkel wat gewenst en ongewenst gedrag is, op voorwaarde dat U hem dat duidelijk maakt. Hij probeert maar wat en als U het niet afkeurt, is het niet ongewenst gedrag. Keur je het goed, is het gewenst gedrag.

Het komt er aan nauwkeurig aan te geven wat gewenst en niet gewenst is, op het ogenblik dat het gedrag zich voordoet.
Wie is superieur en wie is ondergeschikt?

Wij mensen kunnen elkaar zien als gelijken. Honden kunnen dat niet. Of U bent superieur of U bent ondergeschikt. Simpeler kan niet.

Hoe toon U ondubbelzinnig dat U superieur bent?

Een natuur documentaire over wolven leerde mij dat nadat een prooi gevangen is, het leidend stel wolven eerst eten. De andere wolven kijken van op een afstand toe tot zij toestemming krijgen om te eten.

Dat kunt U gemakkelijk zelf nabootsen. Dwing uw hond in de mand te wachten, die vijf meter van de eettafel staat, tot U gegeten hebt, of als het tafelen erg lang duurt tot U vindt dat hij lang genoeg heeft gewacht. Beloon hem dan met zijn maaltijd of lekker kleinigheidje.

De eerste dagen zal je heel wat over en heen lopen, maar naderhand aanvaard de hond de situatie.

Het is de enige situatie dat ik voedsel gebruik als beloning, omdat dit zo mooi aanleunt bij wat zich in de natuur afspeelt.
De twee allerbelangrijkste bevelen.

''Foei'' en ''goed zo'' zijn de allerbelangrijkse bevelen. Al de rest vloeit voort uit deze twee. Denk aan ongewenst en gewenst gedrag. Zorg voor de juiste intonatie.

Voor het woord ''foei'' is er mijns inzien geen alternatief. Het is een krachtige afwijzing van ongewenst gedrag en de hond heeft de betekenis vlug begrepen.

Voor ''goed zo'' zijn tal van mogelijkheden. Zo gebruik ik heel gemakkelijk ''flinke hond''. Nederlanders, met ''flink'' bedoel ik ''braaf''.

Maak er een gewoonte na het einde van ongewenst gedrag en het begin van gewenst gedrag onmiddellijk het gewenste gedrag aan te moedigen met uw vorm van ''goed zo''.

Spreek met twee woorden

Een veel gemaakte fout is dat mensen de naam van hun hond voor alles gebruiken.

Brocky !  Brocky, kom hier
Brocky !  Brocky, niet blaffen
Brocky !  Brocky, stokje
Brocky !  Brocky, in de mand

Zo werkt het niet. De naam van je hond dient enkel om zijn aandacht te trekken. Daarna volgt de eigenlijke boodschap. Stelt U voor dat iemand enkel maar uw naam zegt en dan zwijgt. Welke verwarring veroorzaakt dat bij U?

De één vinger tik.

Deze techniek heb ik ontwikkeld, omdat ik mijn hond die klein is van formaat, wil corrigeren, maar geen pijn wil doen. Als de hond snauwt bijvoorbeeld is het van belang heel erg duidelijk te maken dat dit ongewenst gedrag is. Dan verdient hij een tik. Ik gebruik voor een tik niet volledige hand of een krant of iets dergelijks, maar mijn wijsvinger. Dan kan ik niet zoveel kracht zetten en doe ik de hond nauwelijks pijn, terwijl hij toch aanvoelt dat zijn gedrag wel erg ongewenst is. Bedenk wel dat een tik gebeurt met de zijkant van de vinger en is geen prik met de top van de vinger.

Op de rug dwingen

Deze techniek gebruik je pas als je de hond al een tijd hebt en een goede band mee opgebouwd hebt. Hem onmiddellijk na de komst van uw hond al toepassen, zou een fout signaal geven naar de hond toe.

Jaren geleden hadden mensen problemen met hun hond. Meestal ligt dat aan de mensen, niet aan de hond, maar ik zou eens kijken of er land te bezeilen viel met de hond.

Hij gaf veel problemen en wilde maar geen aanstalten maken te luisteren. Tot ik er uiteindelijk genoeg van had en de hond bij de keel vast nam. Ik zeg het juist. Ik vloog niet naar de keel, ik greep niet naar de keel, ik neep hem de keel niet toe, niets van dat alles dat niet hoort. Ik nam hem enkel vast op die plaats, duwde hem tegen de grond en draaide de hond op zijn rug. Hij kon vrij ademen, hij kon vrij spartelen, maar hij bleef in die positie tot hij zich overgaf en stopte met spartelen. Pas toen liet ik hem terug zijn vrijheid.

Onmiddellijk had ik een andere hond, die plots elk woord dat ik zei, leek te begrijpen en zich graag wilde gedragen zoals een gezinshond wordt verondersteld zich te gedragen.

Geef complimentjes

U hoort graag complimentjes. Uw hond ook! Geef hem die complimentjes in de vorm die hij kan begrijpen. Zeg geregeld, zonder aanleiding dat hij een ''flinke hond'' is in de vorm dat past uw taalgevoel. Hij zal er U dankbaar voor zijn en U nog meer willen plezieren.

Uw hond is een gezinslid

Mij hond is altijd bij mij waar het kan en mag. Hij loopt vrij in huis rond, volgt mij naar de tuin, gaat mee de auto naar de hersteldienst brengen, enz. Hij gaat niet mee naar mijn werk, maar als het van hem afhangt, staat daar ook een mand voor hem.

Uw hond heeft ook wensen

Uw hond heeft ook wensen en het is aan U om zijn taal te ontcijferen en tegemoet te komen aan zijn wensen zo dit mogelijk is. Voor Brocky sta ik, ook in het weekend, om vijf uur in de morgen op om hem uit te laten, want hij kan zijn behoefte niet langer uitstellen.

Door omstandigheden hebben Snow en ik een tijd bij mij zuster ingewoond. De hond wilde blijven, ik wilde verder met mijn leven. Ik heb de wens van Snow gerespecteerd.

Ik heb wandelroutes aangepast op aangeven van mijn hond.

U zult fouten maken

Mijn Snow maakte mij duidelijk dat hij geen lange wandelingen kon maken, door zich plots neer te zetten en niet meer te bewegen. Ik wilde het niet begrijpen. Hij raakte verlamd aan de achterste ledematen. Gelukkig vond mijn zuster de juiste veearts. Op ogenblik van schrijven leeft Snow nog altijd gezond en wel bij mijn zuster.

Tot slot

U merkt misschien dat ik meer aandacht heb voor het welzijn van mijn hond en dat hondse discipline geen doel is, maar een middel om zijn welzijn te bevorderen. U merkte misschien dat ik adviseer na het einde van ongewenst gedrag en bij het begin van gewenst gedrag onmiddellijk positief te prijzen. U merkte misschien dat U en ik fouten zullen maken.

Hoe beter U er in slaagt deze theorie in praktijk om te zetten, hoe meer U het beste in uw hond naar boven haalt. Het vraagt een grote inspanning om dit onder de knie te krijgen, maar de beloning is zeer groot.

Succes!